O opłacalności inwestycji w sieci PON

Prognozy na nadchodzącą dekadę donoszą o ciągłym wzroście zapotrzebowania na pasmo. Zaspokojenie tych potrzeb będzie wymagało nie tylko inwestycji w instalowanie nowych sieci, ale również inwestycji w rozwój technologii i architektur.

Największe wyzwania stoją przed sieciami dostępowymi, które w przyszłości będą musiały wspierać np. aplikacje cloud computing wymagające możliwości nagłego (nieregularnego) przesyłu olbrzymich porcji danych szczególnie czułych na opóźnienia w transmisji. Jedynie wyżyłowane parametry dzisiejszych sieci zbudowanych na skrętce lub koncentryku mogą zapewnić taką prędkość transmisji. Z drugiej strony sieci światłowodowe z aktywnymi węzłami (AON) mogą sobie poradzić z takimi wymaganiami znacznie lepiej, co w wieloletniej perspektywie może okazać się niestety blokadą przed wdrożeniem jeszcze bardziej przyszłościowych rozwiązań - całkowicie pasywnych sieci optycznych, PON.

Warto też pamiętać o zużyciu energii. Jest ono prawie dwukrotnie większe w sieciach HFC i xDSL niż w sieciach PON o tej samej ilości aktywnych urządzeń końcowych (sieci WiMax potrzebują prawie trzykrotnie więcej energii niż PON!).

Przejście z infrastruktury miedzianej na światłowodową to bez wątpienia ogromne przedsięwzięcie wymagające jednorazowej ogromnej inwestycji oraz czasu poświęconego na modernizację sieci. Symulacje takich inwestycji pokazują, że niezależnie od stanu infrastruktury bieżącej każdy operator może liczyć na zyski z inwestycji jeśli zdecyduje się przejść na technologie optycznych sieci dostępowych. Najlepsze rezultaty osiągną oczywiście Ci operatorzy, których bieżąca infrastruktura jest już przynajmniej częściowo wyposażona w optykę oraz/lub Ci operatorzy, których środki (np. kadrowe) dedykowane modernizacji sieci są największe.

Częstym (krótkowzrocznym) wytłumaczeniem braku aktywności inwestycyjnej ze strony operatorów jest obawa przed koniecznością zadłużenia się podmiotu w celu sfinansowania początkowej fazy modernizacji. Faktycznie, operator modernizujący sieć musi być przygotowany na negatywny bilans finansowy w latach inwestycyjnych, co może jednak zostać zrównoważone np. emisją akcji.

Podczas gdy większość północno-amerykańskich i europejskich operatorów sieci upubliczniało swoje obawy wobec długoterminowych inwestycji, ich azjatyccy koledzy zdecydowali się na szybką modernizację sieci i przejście na PON. Nowoczesna sieć telekomunikacyjna jest bowiem kluczowa dla społeczeństwa pragnącego pozostać konkurencyjnym na skalę światową, a dla krajów rozwijających się dążących do przemysłowego, finansowego i politycznego przywództwa regionalnego staje się wymaganiem priorytetowym.

Na podstawie "NWD1: The business case for PON", L. D. Lamb, Broadcom, OFC2011.